حبیب اله زارع مدیر جهاد کشاورزی شهرستان گالیکش با اعلام این موضوع گفت : بقایای گیاهی دارای کاربردهای نظیر ایجاد بستر برای موجودات ریز خاکزی، موانعی در مقابل تبخیر رطوبت، تأمین غذای دام و اصلاح خاک است و آتش زدن این بقایا در اکوسیستم‌های طبیعی می‌تواند از قدرت تخریبی و آلوده‌کنندگی بسیار زیادی برخوردار باشد.
وی افزود: با توجه به کشاورزی بودن منطقه، اهمیت خاک و ممانعت از آلودگی زیست محیطی منطقه لازم است که سرمایه گذاری بیشتری در امر فرهنگ سازی برای خودداری از آتش زدن بقایای گیاهی در اراضی کشاورزی صورت گیرد تا کاه و کلش محصولات کشاورزی به عنوان سرمایه گرانبهایی برای زمین و کشت دوم بوده که با آتش زدن به هدر نرود.
زارع تصریح کرد: سوزاندن بقایای گیاهی بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، بیوشیمیایی و میکروبی خاک اثرات بسیار مخربی نظیر افزایش حساسیت به فرسایش و بالا رفتن مصرف کودهای شیمیایی، کاهش رطوبت خاک به هنگام کشت محصول جدید، کاهش وزن ظاهری و هدایت الکتریکی خاک افزایش و پایداری خاکدانه‌ها و کاهش مقاومت خاک در برابر فرسایش روان آب‌ها و باد، افزایش PH خاک و کاهش ماده آلی خاک، کاهش جذب عناصر غذایی توسط ریشه‌ها، کاهش ظرفیت نگهداری آب در خاک، کاهش راندمان مصرف آب، کاهش نفوذپذیری خاک و کاهش فعالیت میکروارگانیسم‌های خاک می گردد.
وی همچنین اظهار کرد: بر اساس ماده 688 قانون مجازات اسلامی و همچنین اصل 50 قانون اساسی هرگونه فعالیتی که باعث تخریب محیطزیست شود ممنوع است و حفاظت از محیطزیست یک وظیفه قانونی است و کارشناسان اداره محیطزیست و جهادکشاورزی برای آن دسته از افرادی که مبادرت به آتش زدن کاه و کلش باقی‌مانده از برداشت محصولات کشاورزی در مزارع خود میکنند صورتجلسه کرده و این افراد را به دادگاه مرتبط و یا مراجع ذیصلاح معرفی میکنند که مشمول جرایم سنگینی خواهند شد.
مدیر جهاد کشاورزی گالیکش گفت: خرد کردن و توزیع بقایا در سطح مزرعه، رعایت تناوب در کشت گندم، حبوبات و انجام آیش، چَراندن دام‌ها و کمپوست کردن بقایا راهکار اولیه جهت جلوگیری از سوزاندن بقایای گیاهی است و ازجمله فن‌آوری‌های موفق در این موضوع می‌توان به سیستم‌های خاک‌ورزی حفاظتی اشاره نمود.
به گفته زارع، در این خاک‌ورزی‌ها که شامل روش‌های بدون خاک‌ورزی و بی خاک‌ورزی است، بقایای گیاهی در سطح خاک باقی‌مانده یا مقادیری از آن در خاک دفن می‌گردد. با این عمل بسیاری از مضرات سوزاندن بقایای گیاهی کاهش می‌یابد و همچنین پاشیدن کود اوره باعث تجزیه زودتر بقایای محصولات شده و از زرد شدن محصول کشت بعدی جلوگیری می‌شود.
